zondag, januari 29, 2006

LEVEN


Stilte is oorverdovend,
muziek vult slechts ten dele.
Praten haalt niets uit,
want wie is er die luistert ?
Rondwalen in de ruimte,
links, rechts, boven, onder.
Zoeken naar waarom van leven,
vragen dwarrelen op.
Vreugde kan je niet spelen,
emoties onmogelijk te verhelen.
Dromen worden scherven glas,
gebroken vol met scherpe randen.
Beelden flitsen door je hoofd,
als een doolhof van verleden.
Is morgen beter dan vandaag ?