EGYPTE 2006 DAG 1

Donderdag 23 maart 2006, 4u30

Met deze begin ik met een poging onze reis naar Egypte, onze cruise op de Nijl, te verhalen. Je zal merken dat ik onze bewoners, eigenlijk de reden dat wij ook gingen, slechts af en toe betrek in dit reisverslag. Dit doe ik niet omdat hun bijdrage niet belangrijk is, maar simpel omdat ik vermoed dat mijn collega, Krista, dit uitvoerig zal doen op haar weblog. Bezoek die dus zeker ook eens, hij staat tussen mijn favorieten.

Zoals je ziet vertrokken wij in de vroege uurtjes uit Schoten naar Zaventem, waar wij zonder noemenswaardige hindernissen aankwamen. Met onze valiezen op wagentjes geladen gingen wij aanschuiven bij de check-in naar Luxor. De bediende hier was zo vriendelijk enkele rijen zetels voor ons te reserveren zodat wij allemaal bij elkaar zaten.

De paspoort en boardingticket controle verliepen vlekkeloos. Wij dus via de loopband naar onze vertrek gate, na uiteraard nog de nodige sigaretten gekocht te hebben.

Het inschepen zelf, stipt op het voorziene uur, liep eveneens op wieltjes. Dank zij de loopbruggen van Brussels Airlines stapten wij het vliegtuig van Jetair binnen en belanden direct op onze plaatsen. Een enkeling van onze bewoners had een beetje angst tijdens het taxiën.

Toen de motoren op volle snelheid kwamen en het opstijgen begon werd het een beetje stil. Eens het vliegtuig van de grond kwam en hoogte won, begonnen onze bewoners te juichen.

Eindelijk waren we vertrokken.

Eens op hoogte leek het wel of wij in een grote bus zaten. Na een (karig) ontbijt en enkele drankjes leken onze bewoners wel ervaren luchtreizigers. De vlucht verliep dan ook als een fluitje van een cent. Er was alleen enkele commotie toen wij daalden naar Cairo waar wij een tussenlanding maakten. Hoe meer je daalde, hoe meer je een zicht kreeg op Cairo. Wat een stad zeg ! De buitenzijde (voorsteden ?) word gevormd door tienduizenden lemen huisjes. Naarmate je dichter bij het centrum kwam werden de huisjes echte woonblokken tot enkele serieuze torengebouwen toe. Het leek wel of er geen einde aan kwam. Ik heb geen idee hoeveel maal Antwerpen hier in gaan, maar het zal wel heel veel zijn. Later vernamen wij dat Cairo meer dan 9.000.000 inwoners heeft, bijna zoveel als België. Gelukkig was de lucht proper en merkten wij er dus niets van dat het eigenlijk een vuile stad is.

De tussenlanding op de superbeveiligde luchthaven duurde ongeveer een uur en wijlle weer de lucht in naar Luxor.

Met vereende krachten vonden wij al onze valiezen. Het invullen van de visa ging zonder problemen, mede dank zij de hulp van de vriendelijke luchthavenpolitie. In de aankomsthal werden wij opgewacht door de vertegenwoordigster van Jetair en iemand van Magic Live. Het transport naar de bus werd door deze mensen fel vereenvoudigd. Wij hadden onze mannen goed ingeprent om zelf hun valies te dragen en niet aan vriendelijke Egyptenaren af te geven. Dit lukte zonder problemen.

Over onze valiezen moesten wij ons geen zorgen meer maken. Die zaten veilig in de buik van de bus en werden door de crew van Magic Life naar onze kabines gedragen. Wij zaten veilig in de bus zelf en werden zonder problemen afgeleverd aan de oever van de Nijl waar ons cruiseschip op ons wachtte.

Tijdens onze korte wandeling van de bus naar de loopplank van het schip slaagden er toch enkele verkopers in om enkele van onze bewoners iets in hun handen te geven. Zij namen dit argeloos aan. We gaven dit met enkele uitgekozen Vlaamse krachtwoorden terug. No problem !

Onze kajuiten, cabines, waren niet echt luxueus groot maar groot genoeg om in te slapen gedurende een week. Ze waren proper en voorzien van alles wat nodig was.

Na onze valiezen uitgepakt te hebben gingen wij naar het opperdek waar wij voor het eerst kennis maakten met de Egyptische warmte : 35° ! En wij waren vertrokken met -2° ! Deze temperatuurdouche werd echter snel goedgemaakt door een frisse drink.

Een uitgebreid avondmaal, nog een nadronk in de lounge en onze eerste dag Egypte zat er op.

Een goede start ! Benieuwd wat morgen zal brengen.