Gisteren heb ik gekeken naar 'Der Untergang'. Je weet wel die Duitse film over de laatste dagen van Hitler in zijn bunker.

Ik vond het een erg beklijvende film. De acteur die Hitler neerzette leverde m.i. een prachtprestatie af. Niet dat de anderen slecht waren, hij stak er een stuk bovenuit. Zowel een rustige, meelevende Hitler als een razend krankzinnige führer werden tentoongesteld. Telkens met zoveel emoties dat je niets anders kan besluiten, indien juist voorgesteld, dat die man schizofreen was. Sommige momenten leek hij een bezorgde, meevoelende opa, andere momenten een gevaarlijke, zelfingenomen gek.

De laatste dagen van Hitler en het Derde Rijk worden in ieder geval voor mij een stuk duidelijker. Altijd : Indien de feiten van de film waarheid zijn !

Het is een film die door zoveel mogelijk mensen zou moeten bekeken worden, vooral door jongeren. Net zoals bijv. Schindlers List. Beiden geven een beeld over de geschiedenis van een filosofie, het nationaal socialisme met al zijn uitspattingen, dat niet mag vergeten worden. Waarmee ik niet wil zeggen dat de huidige Duitse burgers nog enige verantwoordelijk hiervoor dragen. Zij kunnen echter oproepen om tegen de huidige maatschappelijke trend om te verrechtsen in te gaan.

De afbeelding is een foto van een filmscene, geen Hitlerdocument.